Wielerexpress 2005 - Bedankt Gerrie - De sociale betrokkenheid van De Kneet
Wielerexpress
Wielerexpress 2005 - Bedankt Gerrie - De sociale betrokkenheid van De Kneet

In deze editie behoort natuurlijk ook de naam Gerrie Knetemann vermeld te worden. Niet omdat dit ‘zo hoort’ , maar vooral ook omdat wijzelf regelmatig contact met hem –en daarbij nu en dan ook met zijn vrouw Gré – hadden. Soms persoonlijk, als hij bijvoorbeeld met Gré naar Roxane kwam kijken, als die op Sloten haar clubkoersje reed. Gerrie en Gré stonden dan meestal op een rustig plekje naar hun dochter te kijken. Geen enkele kouwe drukte. De laatste keer dat we hen samen spraken, was tijdens de Zesdaagse van Amsterdam op woensdagavond 20 oktober. Gerrie en Gré waren daar als genodigden van de Club 48, maar verkozen tijdens de koppelkoers het overzicht van de tribune, boven de luxe van de gastenbox op het middenveld. Dit typeert nadrukkelijk de pure belangstelling voor het cyclisme van Gerrie (en Gré) Knetemann.
Jaarlijks reageerde hij via een e-mail met een uitvoerige recensie als de nieuwe editie Wielerexpress door hem was gelezen. Hij schuwde een kritische en humoristische kanttekening daarbij niet.
Met de sport en alles daaromheen was hij bijzonder verknocht en liet daarbij vaak zijn sociale gevoelens daadwerkelijk blijken. Niet om de publiciteit te zoeken, want hij deed dit vaak in de anonimiteit van regionale wieleractiviteiten. Het volgende relaas is daar een typerend voorbeeld van.

Roxane Knetemann en een zorgzame vader
Roxane Knetemann en een zorgzame vader (Foto: Harm op den Kelder)
Wielerexpress 2005 - Bedankt Gerrie - De sociale betrokkenheid van De Kneet

Lees verder van blz. 66 tot en met blz. 67 in Wielerexpress 2005.