Wielerexpress 2006 - Dwergwerpen - Wielerclubs in de regio topsport of folklore
Wielerexpress
Wielerexpress 2006 - Dwergwerpen - Wielerclubs in de regio topsport of folklore

Ter inleiding:
Als samensteller van Wielerexpress beperken mijn ‘schrijversactiviteiten’ zich hoofdzakelijk tot dit boekje. Toen de redactie van het Haarlems Dagblad mij echter in mei 2005 benaderde om een filosofie op papier te zetten over de ‘Wielerclubs in de regio’ heb ik daarop gereageerd met een algehele opinie.
Men moet zich daarbij realiseren dat binnen een beperkte straal er een aantal wielerclubs is met een eigen accommodatie en wielerparkoers. Probleem is dat er – door een afname van licentiehouders – slechts minimaal gebruik gemaakt wordt van de betreffende parkoersen en dat er binnen iedere genoemde wielervereniging een schreeuwend tekort is aan bestuursleden en medewerkers. Deze feiten zijn in het betreffende artikel op een rijtje gezet met een onthutsend slot.
De reacties waren verbijsterend en leidde tot veel commotie...

Uit: Haarlems Dagblad 21 mei 2005

WIELERCLUBS IN DE REGIO
Topsport of folklore?

Haarlem kent binnen een straal van tien kilometer diverse Wielerclubs in de regio. Het betreft HSC de Bataaf (Zwanenburg), HSV de Kampioen (Haarlem), BRC Kennemerland (Beverwijk) en HRC Excelsior (Haarlem). HSV de Kampioen viert in juli haar 100-jarig bestaan en om die reden een nadere beschouwing over de functie van de genoemde vier regiowielerclubs.

Regiowielerclubs zoals met name HSV de Kampioen, BRC Kennemerland en HSC de Bataaf hebben veel bijgedragen aan de geschiedschrijving van de wielerhistorie op hoog niveau en leverden in het verleden diverse nationale en internationale vedetten en kampioenen af.
Daar is op dit moment geen sprake van en om die reden een korte analyse van de betreffende wielerverenigingen, waarbij de jeugdafdelingen overigens goed floreren.

Merendeel van de leden van bijvoorbeeld HSV de Kampioen verkeert – wat leeftijd betreft – in de terminale fase van het prestatiegericht wielrennen. Geen schande, maar wel een constatering. Een achterban – behoudens 36 donateurs – is er vrijwel niet en het aantal inzetbare vrijwilligers is op één hand te tellen. Een nieuw bestuur is in 2003 aangetreden, maar het blijkt dat de secretaris er soms een satanisch genoegen in schept om zijn pen te hanteren zoals een stierenvechter zijn banderilla’s. Niet iedereen wordt daar vrolijk van. Het accent ligt hoofdzakelijk op de breedtesport. Kennemerland is evenals De Bataaf een goed gestructureerde vereniging met een ruim pakket aan nationale wedstrijden en een behoorlijk legioen medewerkers.
De gehele ambiance bij HRC Excelsior is aandoenlijk, maar doet denken aan de schilderijen van Frans Hals en ontstijgt niet of nauwelijks het niveau van folkloristische spelletjes zoals dwergwerpen in de Haarlemmer Hout of koekhappen op de dorpsbraderie.

Veelzeggend is dat veel Haarlemse talenten nu en ook in het verleden zelden hun beloften konden waarmaken. Sommigen wijten dit aan de zogenaamde Haarlemse ziekte. Deze ziekte bestaat uit een combinatie van virussen zoals: gemakzucht, faalangst, arrogantie en labiliteit en dit euvel manifesteerde zich reeds bij Jaap Eden. De helaas onlangs overleden Gé Peters en Gerrit Voorting vormden hierop een positieve uitzondering, maar met vrijwel alle andere talenten die in of nabij Haarlem het levenslicht aanschouwden of daar de eerste schreden op het wielerpad zetten, was er altijd wel ‘iets mis’. Hoe kan het anders dat zoveel talentvolle jongeren na de jaren vijftig tot op heden nooit hun beloften hebben waargemaakt, terwijl de potentie wel degelijk aanwezig was. Namen noemen betekent namen vergeten, maar vrijwel iedere insider weet welke renners bedoeld worden.
Kortom, er was ofwel is altijd wel een bepaalde kortsluiting in de fysieke en psychische harmonie en dat is het meest kenmerkende symptoom van de Haarlemse ziekte.
Geen grote talenten dus op dit moment in de regio en juist daardoor was de verbazing groot dat De Bataaf en Kennemerland hun ‘toptalenten’ binnen een samenwerkingsverband hebben gebundeld in een zogenaamd Continental Team met een budget van ongeveer 100.000 euro. Er zijn slechts tien Continental Teams in Nederland, waarbij bijvoorbeeld ook de jongerenselectie van de Rabobank. Deze ploegen kunnen een Europees (!) programma rijden. Onvoorstelbaar dat bij de ploegenvoorstelling van B&E werd gekoketteerd met het principe dat men elders in het land geen renners zal gaan ronselen. Nu is er een last minute team geformeerd van hoofdzakelijk goedwillende clubrenners die in een stevig criterium zelfs moeite hebben om een podiumplaats te veroveren. Een aantal van de huidige ‘toppers’ werd verleden jaar nog in de Ronde van de Waarderpolder door de 43-jarige Haarlemse veteraan Ron Vroom gedegradeerd tot figuranten. De ploeg staat onder leiding van de Amsterdamse (!) oud-beroepsrenner Michel Cornelisse en volgens insiders heeft hij de intellectuele en verbale diepgang van een walvis in een aquarium. Inmiddels is er binnen de ploegleiding en het management een stammenoorlog uitgebroken en dat reeds na enkele maanden. Dit alles is symptomatisch voor de knulligheid en amateuristische opzet van dit Continental team. Het lijkt op kapitaalvernietiging van de goedwillende sponsors.

Maar de tijden zijn inmiddels drastisch aan het veranderen en zullen een grote sensatie teweeg brengen binnen de totale regio Noord-Holland. HSC de Bataaf is gevestigd op door de gemeente zeer gewilde (schone) industriegrond in Zwanenburg. Zoals bij vrijwel iedere andere club zijn de activiteiten op het clubparkoers minimaal. Van goed bezette wekelijkse clubritten zoals in vroeger jaren is geen sprake meer. De gemeente heeft daarom een uitkoopsom geboden van 1,4 miljoen euro. Hetzelfde proces manifesteert zich bij Kennemerland. De gemeente heeft hen een bod gedaan van 600.000 euro.

Bij het in 2003 ten dode (geen bestuur, geen sponsor, zeer hoge parkoershuur, verpauperd clubhuis) opgeschreven HSV de Kampioen heeft zich inmiddels een fascinerend proces voltrokken. Enkele draagkrachtige bestuurders – tevens veteraanrenners – hebben ongeveer 700.000 euro geïnvesteerd in de gehele infrastructuur van het unieke Westhoffbos nabij Spaarndam, waar de Kampioen al dertig jaar haar domicilie heeft. Door een verbouwing van het clubhuis onder de naam La Ronde is het aloude principe en bestaansrecht van de wielersport wat betreft een combinatie van horeca en cyclisme weer in ere hersteld. Het Westhoffbos heeft als WheelerPlanet een facelift ondergaan en talrijke voorzieningen zijn aangebracht. Het proces is nog niet teneinde, want het Recreatieschap is inmiddels razend enthousiast en er liggen talloze plannen klaar voor bijvoorbeeld een Jeugdherberg (voor meerdaagse wielerclinics), een Sportmedisch Adviescentrum en andere sportieve attracties. Kortom, het realiseren van een soort Papendal (zoals bij de KNVB in Zeist) is geen utopie, maar de gedetailleerde tekeningen liggen op tafel voor een gigantisch sportproject met een uniek wieler- en skeelerparkoers. De afkoopsommen van De Bataaf en Kennemerland worden in een beleggingsfonds gedeponeerd en met de opbrengst daarvan wordt jaarlijks de wielersport financieel ondersteund. Want inmiddels zijn onder de bezielende leiding van Bataafvoorzitter Henk Koopmans de fusieplannen van genoemde drie clubs wat betreft het oprichten van een nieuwe vereniging onder de naam WV Spaarnwoude in een afrondende fase. Binnen de nieuwe club staat het opleiden en doorstromen van jong talent naar een Continental Team centraal. Een bundeling van kader uit de drie wielerclubs staat garant voor goede begeleiding. Sponsors zijn inmiddels benaderd en inmiddels heeft zich al één grote landelijk bekende sponsor aangemeld voor dit in Nederland ongeëvenaarde project dat is gebaseerd op een fusie van wielerclubs. Wielrennen is binnenkort geen folklore meer binnen deze regio, maar pure topsport. Dit alles gebaseerd op een perfecte organisatie en ambiance met voldoende financiële middelen. Clubemoties hebben plaats gemaakt voor realistisch denken en de nieuwe vereniging WV Spaarnwoude is hiervan binnenkort het resultaat.

Dan ineens word ik wakker. I had a dream...

Jan Zomer

Naschrift:
Dit artikel leidde tot diverse ingezonden stukken en oververhitte reacties. Bestuursleden van Excelsior spraken er schande van dat een secretaris van een nabuurvereniging zoiets beledigends kan schrijven over HRC Excelsior. Het typeert de kleinschalige gedachtegang van de verenigingscultuur in het land, waar niet rationeel, maar emotioneel wordt geredeneerd. Vaak in eigenbelang en niet in het belang van de wielersport. Vooral de typering over ‘Dwergwerpen’ vond men, onacceptabel. Wie echter op internet (Google) dit woord intikt, komt tot de conclusie dat het een ‘nobele vorm van Volksvermaak is en daarom vergelijkbaar is met het wielrennen. Waar blijft het gevoel voor satire en zelfspot..??

Wielerexpress 2006 - Dwergwerpen - Wielerclubs in de regio topsport of folklore

Lees verder van blz. 70 tot en met blz. 73 in Wielerexpress 2006.