Wielerexpress 2006 - Maas van Beek en het werelduurrecord
Wielerexpress
Wielerexpress 2006 - Maas van Beek en het werelduurrecord

Het werelduurrecord op de baan is een aparte en fascinerende discipline in de wielersport en moet worden beschouwd als een specialisme. Niet iedere grote kampioen is ook in staat gebleken om het uurrecord te verbreken. De geschiedenis van dit record is doorspekt met ludieke uitvindingen en experimenten wat betreft de fiets en de voorbereiding, maar sinds het jaar 2000 worden er door de UCI bepaalde regels gehanteerd met betrekking tot de afmetingen van de baanfiets.
Binnen dit afgebakende reglement staat het een ieder vrij om eigen spelregels te hanteren en Maas van Beek (50) heeft daar een filosofie over, die hij ook daadwerkelijk aan het ontwikkelen en uittesten is. De basis van zijn filosofie is dat bij vrijwel alle recordpogingen de renners op de punt van het zadel, dus vóór de bracket, zaten.
Maas is van mening dat zittend fietsen minder rendement oplevert dan staand fietsen en hij verwijst naar de staande houding tijdens het plaatsen van een demarrage en het klimmen en in veel gevallen ook tijdens het spurten. Maas heeft daardoor binnen de toegestane spelregels de theorie ontwikkeld dat op basis van staand fietsen op een grote versnelling een zodanige snelheid kan worden bereikt dat het huidige uurrecord moet sneuvelen.
Hijzelf experimenteert daadwerkelijk volop om zijn theorie te bewijzen en omdat hij daarbij constant staande fietst, heeft hij voor het gemak zijn zadel – als nutteloos obstakel – maar van de fiets gehaald.

Kortom, een fascinerend verhaal over iemand die nadenkt over de materie van het uurrecord en wellicht daarmee, op basis van het huidige UCI-reglement, een nieuw hoofdstuk toevoegt aan de geschiedschrijving daarvan.

Wielerexpress 2006 - Maas van Beek en het werelduurrecord

Lees verder van blz. 76 tot en met blz. 87 in Wielerexpress 2006.