Wielerexpress 2008 - Wilco Zuijderwijk en de gesloten vrede met Joop Zoetemelk
Wielerexpress
Wielerexpress 2008 - Wilco Zuijderwijk en de gesloten vrede met Joop Zoetemelk

Wilco Zuijderwijk (38) is eind 2006 gestopt met de actieve wielersport. In totaal won hij ongeveer tweehonderd wedstrijden. Als jonge amateur behoorde hij tot de absolute top en daardoor wordt hij in 1990 beroepsrenner bij het team van Buckler met als ploegleider Jan Raas. In zijn eerste profjaar wint hij drie koersen, maar de progressie zet daarna nog niet echt door, hoewel hij in zowel de Ronde van Vlaanderen als Parijs-Roubaix een goed figuur slaat. In 1993, zijn derde jaar als professional , neemt hij met onder andere Eric Vanderaerden en Martien Kokkelkoren deel aan de Tour de Limousin, een Franse rittenkoers. Jan Raas heeft dan al laten doorschemeren dat contractverlenging in 1994 onwaarschijnlijk is. Alle drie rijden ze niet echt met de goede moraal en in het hotel gebeuren bepaalde zaken die blijkbaar niet door de beugel kunnen. Ploegleider Joop Zoetemelk pikt dit niet en het trio wordt daarna door Jan Raas op staande voet ontslagen. Dit baart veel opzien in de wielerwereld en haalt zelfs het Sportjournaal. Voor Vanderaerden en Kokkelkoren betekent het vrijwel een roemloos en definitief einde van hun wielercarrière en voor Wilco is door het voorval en de slechte werkgelegenheid voortzetting van zijn loopbaan bij een andere profploeg onmogelijk. Hij keert terug naar de amateurs en toont daar opnieuw zijn ongekende kwaliteiten in de periode 1994 tot en met 2006. De hotel-affaire zou hem echter zijn gehele verdere loopbaan blijven achtervolgen. De Drie Musketiers lijken voor ‘eeuwig gebrandmerkt’.

Met Joop Zoetemelk had hij, hoewel ze elkaar nog wel eens tegenkwamen, na 1993 nooit meer één woord gesproken, totdat zij elkaar treffen bij een ploegenvoorstelling op 20 maart 2007. Dan geven zij elkaar een hand en heffen samen het glas.  Een hilarische ontmoeting, waarvan we van zeer nabij getuige waren. Daarmee is de cirkel voor Wilco rond en richt hij zich met volle energie op zijn maatschappelijke loopbaan.

Hoewel we in de editie 1995 al ruimschoots aandacht besteed hebben aan de genoemde affaire, blikken we samen met Wilco nog eens summier terug op zijn loopbaan. Een gesprek met een renner die atletisch tot zeer veel in staat was, maar bij wie er op de beslissende momenten toch soms ‘iets haperde’. Desondanks blikt Wilco met liefde terug op zijn mooie wielerjaren.

Wielerexpress 2008 - Wilco Zuijderwijk en de gesloten vrede met Joop Zoetemelk

Lees verder van blz. 14 tot en met blz. 19 in Wielerexpress 2008.


Beste Jan Zomer,

Wat een hilarisch stukje!

Uw ongeval staat ook in mijn geheugen gegrift, ik ben nl. de bewoonster van Lisserweg 619. Ik was thuis toen het gebeurde, mijn man (ook een fervent wielrenner en trotse bezitter van een carbon fiets) ging net de deur uit om (op zijn racefiets) naar het werk te gaan. Ik ging naar boven en hoorde een vaag tumult op straat. Toen ik uit het raam keek zag ik mijn buren van nr. 617, mijn man op de fiets en u zat op een tuinstoel achter onze auto en stond (voor zover ik kon zien uit het raam) een praatje te maken. Ik dacht nog, dat is vreemd? Wie gaat er nu op een tuinstoel midden op straat, achter onze auto een buurtpraatje maken? Dus ben ik ook naar buiten gegaan en toen begreep ik dat u gevallen was en uw fiets lag inderdaad op straat. Mijn man moest echter naar zijn werk en kon niet langer blijven.
Mijn buurman had voor u een tuinstoel gepakt opdat u kon zitten want algauw zag ik dat uw voet naast uw been stond. Dat viel in eerste instantie niet eens op, want u zat gewoon met uw ene been over het andere been geslagen en heel gemoedelijk een praatje te maken (?!). Alleen het bijbehorende kopje koffie in uw hand ontbrak nog, zullen we maar zeggen...
Het was mijn buurman die vervolgens uw fiets oppakte en bij ons in de garage heeft gezet om veilig te stellen (we kennen als geen ander de waarde van zo'n fiets!). Nadat ik uw vrouw heb gebeld (en u het zelf dus kennelijk ook nog heeft doorgegeven) heeft uw schoonzoon bij ons uw fiets opgehaald.

U had het in die zin 'getroffen' om de auto van een collega wielrenner te raken!

Vervolgens kwam eigenlijk al snel de politie en de ambulance en de rest.... nou ja u kunt het (gelukkig) met de nodige humor in geur en kleur navertellen ;-)

Het snot, wat bloed op de achterkant van de auto en op de straat hebben we weggespoeld met een emmer water, als je heel goed kijkt zie je nog een (heel) licht deukje, maar dat koesteren we als herinnering aan u ;-)

We zijn blij dat alles weer helemaal is goedgekomen!

Met vriendelijke groet,
Michele en Bjorn Gunderson
Michele en Bjorn Gunderson uit Lisserbroek (03-12-09)