Wielerexpress
Heeft u bepaalde op- en/of aanmerkingen over deze website, over Wielerexpress of over andere zaken die direct of indirect met Wielerexpress te maken hebben, dan wordt het zeer op prijs gesteld om een ‘boodschap achter te laten’.
Hallo Jan,
Ik las zeer geboeid je uitgave over Rik van Looy. Het verhaal over de ronde van Midden-Nederland had ik al eens van Dolf Wallet uit Leimuiden gehoord. Hij zat ook in de kopgroep. Het was zo heet dat het asfalt smolt. Van Looy stapte af om zijn bidon te vullen met melk uit melkkitten die langs de weg stonden om opgehaald te worden. Dit zul jij wel weten maar hebt dit niet in je verhaal vermeld. Wallet vertelde dit verhaal om aan te tonen hoe groot de klasse van Van Looy was. Hij kwam gewoon weer terug bij de kopgroep en won de eindsprint daarvan.
Wat betreft het blad Fiets heb ik dezelfde ervaring. In artikelen waarin over verzetten wordt gesproken vermelden zij soms precies het tegenovergestelde van wat uit een verzettabel blijkt. Ook raadplegen ze kennelijk hun eigen archief niet. In een interview in hun blad van enige jaren geleden, met Wim van de Kaay van Rih-Sport vertelt deze uitgebreid over baanverzetten. Een paar jaar later vermelden ze zelf een artikel wat daarmee in strijd is.
Ik las zeer geboeid je uitgave over Rik van Looy. Het verhaal over de ronde van Midden-Nederland had ik al eens van Dolf Wallet uit Leimuiden gehoord. Hij zat ook in de kopgroep. Het was zo heet dat het asfalt smolt. Van Looy stapte af om zijn bidon te vullen met melk uit melkkitten die langs de weg stonden om opgehaald te worden. Dit zul jij wel weten maar hebt dit niet in je verhaal vermeld. Wallet vertelde dit verhaal om aan te tonen hoe groot de klasse van Van Looy was. Hij kwam gewoon weer terug bij de kopgroep en won de eindsprint daarvan.
Wat betreft het blad Fiets heb ik dezelfde ervaring. In artikelen waarin over verzetten wordt gesproken vermelden zij soms precies het tegenovergestelde van wat uit een verzettabel blijkt. Ook raadplegen ze kennelijk hun eigen archief niet. In een interview in hun blad van enige jaren geleden, met Wim van de Kaay van Rih-Sport vertelt deze uitgebreid over baanverzetten. Een paar jaar later vermelden ze zelf een artikel wat daarmee in strijd is.
peter scheffer uit leiden (14-02-09)
Beste Jan,Allereerst :Complimenten voor je zeer verzorgde 30e uitgave van wielerexpress,echt een collectors item met goede verhalen (door een echte wielerman geschreven) en met zeer veel goede en mooie foto,s.Erg jammer voor je vele fans dat je stopt,maar dat weet je nooit,net als met fietsen.Ik wens jou en je gezin het allerbeste en vooral gezondheid! want dat is toch het allerbelangrijkste! in ons leven. we drinken wel weer eens een borrel samen.groetjes jan bouman haarlem
JAN BOUMAN uit HAARLEM (13-02-09)
Hallo Jan,
Was geroerd door je verhaal over Jelle. Ik logeerde daar eind maart vorig jaar een kleine week. Daar heb ik een stukje aan gewijd voor het periodiek van mijn Utrechtse fietsclub:
fietsclub.ledigerf.nl/
Hierbij mijn verhaal (ook te bezichtigen, en dan met fotoos, op de website van Ledig Erf, klik op herfst 2008).
Logeren bij
JELLE NIJDAM
‘Snelle Jelle’, wie herinnert zich hem niet? We hebben het over Jelle Nijdam,
13 jaar beroepsrenner, waarvan 3 jaar voor het fameuze biermerk Buckler.
‘Turbo-Jelle’ (zijn alternatieve bijnaam) won in zijn loopbaan ruim 100 wedstrijden,
o.a. 3x de Ronde van Nederland, de Driedaagse van De Panne, de Amstel Gold Race, Parijs
– Tours en Parijs – Brussel; ook zijn 6 etappe-overwinningen in de Tour spreken tot de
verbeelding. Maar de meesten onder ons herinneren zich Jelle vermoedelijk toch vooral
vanwege zijn eerste en laatste kilometers in de koers. Daar lag zijn specialiteit: een
ijzersterke proloog in de Tour en andere rittenwedstrijden. En een superkrachtige demarrage
ergens in de buurt van het vod van de laatste kilometer. Soms voor zichzelf, vaker echter in
dienst van Jean Paul van Poppel, die hij zo naar tig overwinningen meneerde in de
massasprint. Het is deze specialiteit die hem zijn bijnamen en een plekje in de ereloge van
het Nederlandse wielrennen hebben bezorgd.
Net als voor Jezus Christus kwam Jelle’s einde carrière op zijn 33ste; dat was in 1996. Beide
heren hebben overigens het vissen als hobby met elkaar gemeen; op beider palmares prijkt
een wonderbaarlijke visvangst. Die van Jelle is de minst bekende van de twee. Niet terecht!
Met Steef Meijers (van videomagazine Vis-visie) ging hij kort na zijn afscheid uit belly-boten
op de Maarseveense Plassen. Ondanks de matige visstand van destijds haalde Jelle
evengoed een knappe snoek boven.
Negen keer nam Jelle Nijdam deel aan de Tour de France. In het eindklassement eindigde
hij steeds zo tussen de 120e en 130e stek. In de bergen zat hij in de bus. Nee, het
hooggebergte was niet zijn ding…
Toch zocht hij begin 2008 vanuit zijn oude woonplaats Zundert de heuvels van uiterst
Zuidelijk Limburg op. Sinds ongeveer half maart (2008) baat hij aldaar te Slenaken aan de
Dorpsstraat een hotel uit (Residentie Slenaeken). Eind maart/begin april logeerde ik hier
een aantal dagen samen met Mary-Anne; dat is degene die op het 2e zadel meetrapt
op onze hemelsblauwe Cannondaletandem (met gele tassen). We zijn in de eerste plaats
deze kant op gekomen om te wandelen. Maar de TREK-OCLV5500 gaat evengoed mee,
voor het rijden van enkele prettige trainingsrondjes om het wandelen heen. Rondjes van niet
meer dan circa 55 kilometer, maar dan wel kwaliteitskilometers. En er moest immers ook nog
gewandeld worden. Slenaken is niet alleen een prima uitgangspunt voor een aantal fraaie
dagwandelingen langs bijvoorbeeld Gulp en Geul, maar zeker ook voor pittige fietstrainingen,
van elke gewenste lengte. Bekende bulten als Keutenberg, Eyserbos, Gulperberg en de
eigen Slenaakse Loorberg liggen als het ware om de hoek.
En als het in Nederlands Limburg te druk is stuur je in hartje Slenaken langs de kerk richting
Teuven in de Voerstreek. In dit dorp vind je behalve het gekende etablissement ‘Moeder de
Gans’ ook aansluiting op een van de bordjesroutes in de Ardennen, nl. de Route des
Chateaux (zie: www.klimroutes.nl). Aan hoogtemeters geen gebrek, de zeshoekige
routebordjes wijzen je de weg, en het is stukken rustiger fietsen aan de andere kant van de
grens.
Als ik kom aanrijden op mijn fietsje (Mary- Anne was eminent in haar rol als pakezel voor de
bagage) is Jelle juist in gesprek met Leo van Vliet, bij ons leden van fietsclub Ledig Erf ook
bekend als celebrity-gast bij de seizoensopening 2006. Jelle ontvangt me hartelijk en wijst
me de grote garage waar de fiets kan worden gestald. Vervolgens gaat de man in kokskleren
achter de balie me voor naar onze kamer, aan de achterzijde van het hotel. Van hieruit
hebben we prachtig uizicht over het dal van de Gulp en het achterliggende bos. Daar groeien
tal van zeldzame plantensoorten, en in het bos huizen dassen, bosuilen en talloze
zangvogels. Vanaf het balkon wordt ons bovendien een blik gegund op de eerste bocht van
de Loorberg-klim.
De dagen na onze aankomst is het mede vanwege de a.s. profkoers ‘Hel van het
Mergelland’ behoorlijk druk met wielervolk. We ontmoeten organisator van Valkenburgse
touraankomsten Bennie Ceulen, bondscoach Egon van Kessel, ex-RABOprof (en mijn
clubgenoot bij GAUL!) Thorwald Veneberg. In het hotel logeert ook de ploeg van P3-
Transfer-Batavus, met in de gelederen good old Aart Vierhouten en als kopman Bobbie
Traksel. De heren hebben aan de vooravond van de koers het hoogste woord aan tafel. Ze
weten dan nog niet wat voor takkenweer het de volgende dag zal worden…. Bobbie, in 2002
winnaar van Veenendaal – Veenendaal, toont zijn teamgenoten vol trots de nagelnieuwe
witte outfit die hoort bij de koppositie in het UCI-Europe Tourklassement. ‘Gewoon rijden
voor een goed resultaat, dan blijven de punten vanzelf komen’, zegt hij me later op de vraag
hoe lang hij in die eretrui denkt te kunnen rondrijden.
Ondanks alle drukte lukt het ’s avonds een keer een uurtje met Jelle te praten.
Ik zag 2 heren, converseren (Jelle & Joep)
Het diepte-interview begint met de vraag: ‘Hoe ben je hier zo terecht gekomen?’ Dat blijkt
min of meer toevallig te zijn. Als assistentbondscoach en ook als de ploegleider van B&E
Koopmans Cycling Team kwam hij hier de laatste jaren vaak langs. Toen bleek dat dit hotel
te koop kwam besloten compagnon Henk Koopmans en Jelle de gok te wagen en tot koop
over te gaan. Desgevraagd blijkt er geen verband te zijn met Jelle’s hobby: vissen. Ik dacht
nog: het kan geen toeval zijn dat het hotel mede bekend staat vanwege zijn visrestaurant.
Gewoon toeval dus. Jelle heeft duidelijk zin om er wat van te maken. Sportieve groepen
(fietsers en wandelaars) denkt hij goed te kunnen bedienen; maar ook individuele gasten zijn
van harte welkom. Hij kent uiteraard de wegparkoersen in de buurt, maar kan uit eigen
ervaring ook adviseren over de mogelijkheden die het Euregio Mountainbike-netwerk (in
totaal 682 km) te bieden heeft. Een beetje onwennig is het allemaal nog wel, zo’n hotel
drijven, en dus ook een beetje stressen af en toe. Dat geldt ook voor die man in kokskleren
die bij het gesprek aanzit. Vrij naar Tim Krabbé: een renner in koksdracht, dat had ik niet
verwacht! Het blijkt Paul van Schalen te zijn, dit seizoen - mogelijk voor het laatste jaar -
kopman/weg-kapitein in Jelle’s B&E Cycling Team, en ook al exwinnaar van Veenendaal –
Veenendaal (2005). Ook Paul is gemotiveerd de onderneming tot een succes te maken; hij
ziet er, op zijn 36e, een mooie gelegenheid in om invulling te geven aan het leven na de
koers. Vooralsnog regelen de heren met zijn tweeën doordeweeks alles wat er zoal in zo’n
hotel te doen is. ’s Avonds en in de weekends genieten zij nog de ondersteuning van de
crew van de vorige eigenaar. De kok verricht wondertjes; hij schijnt in de regio nogal een
beroemdheid te zijn. Wij kunnen ons dat voorstellen: 4 uitstekende avondmaal-tijden, waarbij
de fantasie- en calorierijke toetjes ruimschoots goedmaken wat we overdag
inspanningsgewijs hebben verspeeld.
Voor vertrek gaf Jan Builtjes (redactie periodiek Ledig Erf) mij nog een vraag voor Jelle
Nijdam mee. Jelle won de proloog van de Tour van 1987 op de Kurfürstendam in Berlijn (zie:
Maarten Ducrot; Berichten uit de Tour de France, journaal 1987, uitg. Thomas Rap,
Amsterdam). Jan woonde toen zelf in Berlijn en was dus van nabij getuige van de eerste
tourdagen. Tijdens een interview na afloop van die proloog zou Jelle hebben gefilosofeerd
over de mogelijke voordelen van een spiegeltje aan het stuur waarmee hij tijdens prologen
en andere tijdritten niet meer zou hoeven opkijken om de weg vóór hem in de gaten te
houden. Het aerodynamische voordeel van zo’n vooruitkijkspiegel zou zich dan moeten
vertalen in een hogere snelheid. Uiteraard heb ik deze uiterst belangwekkende kwestie aan
Jelle voorgelegd. De vraag ontlokte hem een gulle glimlach. Maar nee, waarschijnlijk tot
teleurstelling van Jan: tot geëxperimenteer met deze ‘vinding’ is het niet gekomen…
Joep van de Laar
NB. Paul van Schalen werd op 2e Pinksterdag
1e bij de districtskampioenschappen
in Zuidoost. Hij liet onder meer
Andy Knijpinga (12e) en Rob Ypenburg (16e) achter zich.
Was geroerd door je verhaal over Jelle. Ik logeerde daar eind maart vorig jaar een kleine week. Daar heb ik een stukje aan gewijd voor het periodiek van mijn Utrechtse fietsclub:
fietsclub.ledigerf.nl/
Hierbij mijn verhaal (ook te bezichtigen, en dan met fotoos, op de website van Ledig Erf, klik op herfst 2008).
Logeren bij
JELLE NIJDAM
‘Snelle Jelle’, wie herinnert zich hem niet? We hebben het over Jelle Nijdam,
13 jaar beroepsrenner, waarvan 3 jaar voor het fameuze biermerk Buckler.
‘Turbo-Jelle’ (zijn alternatieve bijnaam) won in zijn loopbaan ruim 100 wedstrijden,
o.a. 3x de Ronde van Nederland, de Driedaagse van De Panne, de Amstel Gold Race, Parijs
– Tours en Parijs – Brussel; ook zijn 6 etappe-overwinningen in de Tour spreken tot de
verbeelding. Maar de meesten onder ons herinneren zich Jelle vermoedelijk toch vooral
vanwege zijn eerste en laatste kilometers in de koers. Daar lag zijn specialiteit: een
ijzersterke proloog in de Tour en andere rittenwedstrijden. En een superkrachtige demarrage
ergens in de buurt van het vod van de laatste kilometer. Soms voor zichzelf, vaker echter in
dienst van Jean Paul van Poppel, die hij zo naar tig overwinningen meneerde in de
massasprint. Het is deze specialiteit die hem zijn bijnamen en een plekje in de ereloge van
het Nederlandse wielrennen hebben bezorgd.
Net als voor Jezus Christus kwam Jelle’s einde carrière op zijn 33ste; dat was in 1996. Beide
heren hebben overigens het vissen als hobby met elkaar gemeen; op beider palmares prijkt
een wonderbaarlijke visvangst. Die van Jelle is de minst bekende van de twee. Niet terecht!
Met Steef Meijers (van videomagazine Vis-visie) ging hij kort na zijn afscheid uit belly-boten
op de Maarseveense Plassen. Ondanks de matige visstand van destijds haalde Jelle
evengoed een knappe snoek boven.
Negen keer nam Jelle Nijdam deel aan de Tour de France. In het eindklassement eindigde
hij steeds zo tussen de 120e en 130e stek. In de bergen zat hij in de bus. Nee, het
hooggebergte was niet zijn ding…
Toch zocht hij begin 2008 vanuit zijn oude woonplaats Zundert de heuvels van uiterst
Zuidelijk Limburg op. Sinds ongeveer half maart (2008) baat hij aldaar te Slenaken aan de
Dorpsstraat een hotel uit (Residentie Slenaeken). Eind maart/begin april logeerde ik hier
een aantal dagen samen met Mary-Anne; dat is degene die op het 2e zadel meetrapt
op onze hemelsblauwe Cannondaletandem (met gele tassen). We zijn in de eerste plaats
deze kant op gekomen om te wandelen. Maar de TREK-OCLV5500 gaat evengoed mee,
voor het rijden van enkele prettige trainingsrondjes om het wandelen heen. Rondjes van niet
meer dan circa 55 kilometer, maar dan wel kwaliteitskilometers. En er moest immers ook nog
gewandeld worden. Slenaken is niet alleen een prima uitgangspunt voor een aantal fraaie
dagwandelingen langs bijvoorbeeld Gulp en Geul, maar zeker ook voor pittige fietstrainingen,
van elke gewenste lengte. Bekende bulten als Keutenberg, Eyserbos, Gulperberg en de
eigen Slenaakse Loorberg liggen als het ware om de hoek.
En als het in Nederlands Limburg te druk is stuur je in hartje Slenaken langs de kerk richting
Teuven in de Voerstreek. In dit dorp vind je behalve het gekende etablissement ‘Moeder de
Gans’ ook aansluiting op een van de bordjesroutes in de Ardennen, nl. de Route des
Chateaux (zie: www.klimroutes.nl). Aan hoogtemeters geen gebrek, de zeshoekige
routebordjes wijzen je de weg, en het is stukken rustiger fietsen aan de andere kant van de
grens.
Als ik kom aanrijden op mijn fietsje (Mary- Anne was eminent in haar rol als pakezel voor de
bagage) is Jelle juist in gesprek met Leo van Vliet, bij ons leden van fietsclub Ledig Erf ook
bekend als celebrity-gast bij de seizoensopening 2006. Jelle ontvangt me hartelijk en wijst
me de grote garage waar de fiets kan worden gestald. Vervolgens gaat de man in kokskleren
achter de balie me voor naar onze kamer, aan de achterzijde van het hotel. Van hieruit
hebben we prachtig uizicht over het dal van de Gulp en het achterliggende bos. Daar groeien
tal van zeldzame plantensoorten, en in het bos huizen dassen, bosuilen en talloze
zangvogels. Vanaf het balkon wordt ons bovendien een blik gegund op de eerste bocht van
de Loorberg-klim.
De dagen na onze aankomst is het mede vanwege de a.s. profkoers ‘Hel van het
Mergelland’ behoorlijk druk met wielervolk. We ontmoeten organisator van Valkenburgse
touraankomsten Bennie Ceulen, bondscoach Egon van Kessel, ex-RABOprof (en mijn
clubgenoot bij GAUL!) Thorwald Veneberg. In het hotel logeert ook de ploeg van P3-
Transfer-Batavus, met in de gelederen good old Aart Vierhouten en als kopman Bobbie
Traksel. De heren hebben aan de vooravond van de koers het hoogste woord aan tafel. Ze
weten dan nog niet wat voor takkenweer het de volgende dag zal worden…. Bobbie, in 2002
winnaar van Veenendaal – Veenendaal, toont zijn teamgenoten vol trots de nagelnieuwe
witte outfit die hoort bij de koppositie in het UCI-Europe Tourklassement. ‘Gewoon rijden
voor een goed resultaat, dan blijven de punten vanzelf komen’, zegt hij me later op de vraag
hoe lang hij in die eretrui denkt te kunnen rondrijden.
Ondanks alle drukte lukt het ’s avonds een keer een uurtje met Jelle te praten.
Ik zag 2 heren, converseren (Jelle & Joep)
Het diepte-interview begint met de vraag: ‘Hoe ben je hier zo terecht gekomen?’ Dat blijkt
min of meer toevallig te zijn. Als assistentbondscoach en ook als de ploegleider van B&E
Koopmans Cycling Team kwam hij hier de laatste jaren vaak langs. Toen bleek dat dit hotel
te koop kwam besloten compagnon Henk Koopmans en Jelle de gok te wagen en tot koop
over te gaan. Desgevraagd blijkt er geen verband te zijn met Jelle’s hobby: vissen. Ik dacht
nog: het kan geen toeval zijn dat het hotel mede bekend staat vanwege zijn visrestaurant.
Gewoon toeval dus. Jelle heeft duidelijk zin om er wat van te maken. Sportieve groepen
(fietsers en wandelaars) denkt hij goed te kunnen bedienen; maar ook individuele gasten zijn
van harte welkom. Hij kent uiteraard de wegparkoersen in de buurt, maar kan uit eigen
ervaring ook adviseren over de mogelijkheden die het Euregio Mountainbike-netwerk (in
totaal 682 km) te bieden heeft. Een beetje onwennig is het allemaal nog wel, zo’n hotel
drijven, en dus ook een beetje stressen af en toe. Dat geldt ook voor die man in kokskleren
die bij het gesprek aanzit. Vrij naar Tim Krabbé: een renner in koksdracht, dat had ik niet
verwacht! Het blijkt Paul van Schalen te zijn, dit seizoen - mogelijk voor het laatste jaar -
kopman/weg-kapitein in Jelle’s B&E Cycling Team, en ook al exwinnaar van Veenendaal –
Veenendaal (2005). Ook Paul is gemotiveerd de onderneming tot een succes te maken; hij
ziet er, op zijn 36e, een mooie gelegenheid in om invulling te geven aan het leven na de
koers. Vooralsnog regelen de heren met zijn tweeën doordeweeks alles wat er zoal in zo’n
hotel te doen is. ’s Avonds en in de weekends genieten zij nog de ondersteuning van de
crew van de vorige eigenaar. De kok verricht wondertjes; hij schijnt in de regio nogal een
beroemdheid te zijn. Wij kunnen ons dat voorstellen: 4 uitstekende avondmaal-tijden, waarbij
de fantasie- en calorierijke toetjes ruimschoots goedmaken wat we overdag
inspanningsgewijs hebben verspeeld.
Voor vertrek gaf Jan Builtjes (redactie periodiek Ledig Erf) mij nog een vraag voor Jelle
Nijdam mee. Jelle won de proloog van de Tour van 1987 op de Kurfürstendam in Berlijn (zie:
Maarten Ducrot; Berichten uit de Tour de France, journaal 1987, uitg. Thomas Rap,
Amsterdam). Jan woonde toen zelf in Berlijn en was dus van nabij getuige van de eerste
tourdagen. Tijdens een interview na afloop van die proloog zou Jelle hebben gefilosofeerd
over de mogelijke voordelen van een spiegeltje aan het stuur waarmee hij tijdens prologen
en andere tijdritten niet meer zou hoeven opkijken om de weg vóór hem in de gaten te
houden. Het aerodynamische voordeel van zo’n vooruitkijkspiegel zou zich dan moeten
vertalen in een hogere snelheid. Uiteraard heb ik deze uiterst belangwekkende kwestie aan
Jelle voorgelegd. De vraag ontlokte hem een gulle glimlach. Maar nee, waarschijnlijk tot
teleurstelling van Jan: tot geëxperimenteer met deze ‘vinding’ is het niet gekomen…
Joep van de Laar
NB. Paul van Schalen werd op 2e Pinksterdag
1e bij de districtskampioenschappen
in Zuidoost. Hij liet onder meer
Andy Knijpinga (12e) en Rob Ypenburg (16e) achter zich.
Joep van de Laar uit Utrecht (11-02-09)
Beste Jan,
Het is elk jaar weer smullen van jouw Wielerexpress.
Zo ook dit jaar weer het is niet alleen een leesboek, maar vooral een kijkboek. Geweldige foto's van de helden van weleer.
Je pennenvruchten lees en las ik altijd met veel genoegen.
Het is jammer dat je er nu mee stopt. Maar wel begrijpelijk.
Om met "onze Joop" te spreken toen hij een punt achter zijn fietsloopbaan zette:"De afdaling is nu ingezet". Het is een keer mooi geweest.
Ik wil je hartelijk bedanken voor de jaarlijkse juweeltjes en ik wens je veel succes en gezondheid toe voor jou en je familie.
Hartelijke groeten,
Ger Booiman
Het is elk jaar weer smullen van jouw Wielerexpress.
Zo ook dit jaar weer het is niet alleen een leesboek, maar vooral een kijkboek. Geweldige foto's van de helden van weleer.
Je pennenvruchten lees en las ik altijd met veel genoegen.
Het is jammer dat je er nu mee stopt. Maar wel begrijpelijk.
Om met "onze Joop" te spreken toen hij een punt achter zijn fietsloopbaan zette:"De afdaling is nu ingezet". Het is een keer mooi geweest.
Ik wil je hartelijk bedanken voor de jaarlijkse juweeltjes en ik wens je veel succes en gezondheid toe voor jou en je familie.
Hartelijke groeten,
Ger Booiman
Ger Booiman uit Zandvoort (11-02-09)
Hoi Jan,
Zelden heb ik zo'n mooie reportage over Rik van Looy gezien als in jouw Wielerepress 30. Formidabele foto's, je bekijkt ze iedere keer opnieuw. Wat een verschil met nu, grote helmen, dito
brillen, onpersoonlijk. Nee, dan die snuit van onze Rik!
Je andere verhalen laten zich in een paar steekwoorden vangen:
menselijk, bewonderend, grappig, enthousiast, eerlijk.
Weer genoten zoals trouwens alle andere 29 keren.
hartelijke groet
wim
Zelden heb ik zo'n mooie reportage over Rik van Looy gezien als in jouw Wielerepress 30. Formidabele foto's, je bekijkt ze iedere keer opnieuw. Wat een verschil met nu, grote helmen, dito
brillen, onpersoonlijk. Nee, dan die snuit van onze Rik!
Je andere verhalen laten zich in een paar steekwoorden vangen:
menselijk, bewonderend, grappig, enthousiast, eerlijk.
Weer genoten zoals trouwens alle andere 29 keren.
hartelijke groet
wim
wim van eyle uit Sint Maarten (06-02-09)
Jan,
genoten van je nr 2009.
In een avond uitgelezen ik kon niet stoppen.
Een half boekje vol met mijn idool van vroeger.
En dan al die foto S uit die tijd(het kan nu eenmaal in deze tijd niet anders)zonder helm en zonnebril prachtig ik kon ook van de foto s geen genoeg krijgen.
Ook het stuk over vrijwilligers was mij uit het hart gegrepen.
Wel in de krant omdat iemand naar Timboektoe gaat fietsen,lopen, schaatsen.
Maar niemand voor achter de bar in het clubhuis of met de renners mee te gaan als begeleiding.
Jan nogmaals het was weer top.
Gr,
Chr Kipping
chr kipping uit monster (05-02-09)
Dag Jan
Je mag trots zijn op jezelf. Zojuist de WielerExpress 2009 \'tot mij genomen\'! Van alle dertig, door jou gemaakte boekjes, die ik in mijn boekenkast he staan, behoort editie 2009 tot de beste in zijn soort.
Vooral het Van Looy-verhaal maakte indruk. Daar heb je heel veel werk (interviews met diverse andere renners) in gestoken. Prachtig verhaal. En de kers op de taart waren die foto\'s. Dat is, in zekere zin, ook jouw verdienste want jij hebt ze opgespoord en uitgezocht.
Ik volg al meer dan vijftig jaar het cyclisme maar zag foto\'s voorbij terkken die ik nooit eerder gezien had. Vooral de Vlaamse foto\'s van Van Looy waren om te smullen. Sommigen heb ik meer dan vijf minuten bestudeert. Ja kan, bij wijze van sprke de lucht van de frietkot ruiken, je hoort het Lambiek in de glazen borrelen en Rik\'s supporters schreeuwen. Je stopt er mee! Heel jammer. Maar je hebt een prachtig ouvre nagelaten.
Jouw boekjes zijn naslagwerken voor het nageslacht geworden.
André Stuyfersant
www.stuyfssportverhalen.wordpress.com
Je mag trots zijn op jezelf. Zojuist de WielerExpress 2009 \'tot mij genomen\'! Van alle dertig, door jou gemaakte boekjes, die ik in mijn boekenkast he staan, behoort editie 2009 tot de beste in zijn soort.
Vooral het Van Looy-verhaal maakte indruk. Daar heb je heel veel werk (interviews met diverse andere renners) in gestoken. Prachtig verhaal. En de kers op de taart waren die foto\'s. Dat is, in zekere zin, ook jouw verdienste want jij hebt ze opgespoord en uitgezocht.
Ik volg al meer dan vijftig jaar het cyclisme maar zag foto\'s voorbij terkken die ik nooit eerder gezien had. Vooral de Vlaamse foto\'s van Van Looy waren om te smullen. Sommigen heb ik meer dan vijf minuten bestudeert. Ja kan, bij wijze van sprke de lucht van de frietkot ruiken, je hoort het Lambiek in de glazen borrelen en Rik\'s supporters schreeuwen. Je stopt er mee! Heel jammer. Maar je hebt een prachtig ouvre nagelaten.
Jouw boekjes zijn naslagwerken voor het nageslacht geworden.
André Stuyfersant
www.stuyfssportverhalen.wordpress.com
André Stuyfesant uit Amsterdam (02-02-09)
Hallo Jan,
Ik vernam via een wielerblog iets over Wielerexpress 2009. Heb ik de jaarlijke kaart gemist? Wanneer komt deze uit? Hoor graag van je
Groeten
Peter
Ik vernam via een wielerblog iets over Wielerexpress 2009. Heb ik de jaarlijke kaart gemist? Wanneer komt deze uit? Hoor graag van je
Groeten
Peter
Peter van Dalsem (25-12-08)
Beste meneer Jan Zomer;
Vanuit ANNECY [Fr] dit mailtje. Graag wil ik u op deze wijze nogmaals bedanken voor het krijgen van
Uitgave 29 van de onvolprezen Wieler Express, op de Dennenlaan in Zwanenburg.
Naast het lezen ben ik al een keer rond het meer gefietst [40km] en voor de komende dagen staan [poging] de Col des Aravis
En de La Forclaz op het programma.
Tijdens een regendag heb ik de WE zéér geboeid gelezen. Prachtige foto’s en uitstekende verhalen, o.a. Jean Nelissen, Henk Faanhof
En de Muur van Sormano.
Zelf heb ik in deze vakantie de Alpe d"Huez beklommen, en in de omgeving van Gap het skistation Reálion. 1560m. In de omgeving van Annecy de Col de Tamié. Het was zwaar, maar de moraal kreeg ik door het lezen van jou onvolprezen wielerexpress. Jan nogmaals dank!
Vanuit La Douche France bedankt, en we blijven de ketting “strak”houden!
Met vriendelijke groeten;
Elly en Ariën Beersma
Zwanenburg
Vanuit ANNECY [Fr] dit mailtje. Graag wil ik u op deze wijze nogmaals bedanken voor het krijgen van
Uitgave 29 van de onvolprezen Wieler Express, op de Dennenlaan in Zwanenburg.
Naast het lezen ben ik al een keer rond het meer gefietst [40km] en voor de komende dagen staan [poging] de Col des Aravis
En de La Forclaz op het programma.
Tijdens een regendag heb ik de WE zéér geboeid gelezen. Prachtige foto’s en uitstekende verhalen, o.a. Jean Nelissen, Henk Faanhof
En de Muur van Sormano.
Zelf heb ik in deze vakantie de Alpe d"Huez beklommen, en in de omgeving van Gap het skistation Reálion. 1560m. In de omgeving van Annecy de Col de Tamié. Het was zwaar, maar de moraal kreeg ik door het lezen van jou onvolprezen wielerexpress. Jan nogmaals dank!
Vanuit La Douche France bedankt, en we blijven de ketting “strak”houden!
Met vriendelijke groeten;
Elly en Ariën Beersma
Zwanenburg
A Beersma uit Zwanenburg (27-10-08)
Geachte lezer(es),
Inima is het Roemeense woord voor ‘hart’. Stichting Inima stelt zich ten doel de allerarmsten in Roemenië (in en rond Lipova) te ondersteunen met geld en goederen. Onze stichting werkt met sponsoren die een gezin of student steunen en met donateurs die eenmalig of regelmatig een bedrag overmaken. Meer info vindt u op: www.inima.nl
Eén van onze sponsoren is de familie Benjamins. Zij zijn in 2007 in Roemenië geweest om hun ‘eigen’ gezin te bezoeken en vooral ook om met eigen ogen te aanschouwen hoe men daar leeft.
In zijn jongere jaren was Henk Benjamins prof wielrenner. We hebben het hier over de tijd van Jan Jansen en Joop Zoetemelk. Henk was zelfs gedurende een aantal jaren het ‘slapie’ van Joop.
Betrokken als Henk is bij onze Roemenië-zaak, heeft hij besloten in mei 2009 een sponsor fietstocht naar Roemenië te maken. Met andere woorden: Henk fietst de circa 2000 km naar Lipova in Roemenië en rekent er op dat particulieren en bedrijven hem willen sponsoren voor de goede zaak. Dit kan door een (eenmalig) bedrag over te maken of een sponsoring van één of meer eurocenten per gefietste kilometer.
De besteding van de gelden hangt af van de opbrengst van deze actie. We denken bv aan:
- water aanleggen bij gezinnen die ver moeten lopen naar een waterput
- elektra laten aansluiten bij gezinnen die geen stroom hebben
- geld beschikbaar stellen voor het opknappen van huisjes
- het ‘eigen’ gezin van Henk woont in een kippenhok - met circa € 15.000,00 zijn ze geholpen aan een huis
Tevens zullen - indien nodig en mogelijk - exploitatie tekorten van een weeshuis worden aangevuld. Dit weeshuis staat in de stad Arad en wordt geleid door de Nederlandse Anna en haar Roemeense man Cornel. Deze mensen leveren fantastisch werk en zijn daarnaast ook werkzaam voor Stichting Inima.
100% van de opbrengst van deze sponsortocht wordt besteed aan één of meer voornoemde projecten!
Wilt u meedoen en Henk Benjamins sponsoren bij zijn ‘eenzame’ fietstocht? U kunt uw bijdrage storten op rekeningnummer 67.87.79.708 van Stichting Inima, onder vermelding van ‘sponsor Benjamins’. Natuurlijk kunt u ook contact met ons opnemen voor meer informatie.
En vanzelfsprekend wordt u op de hoogte gehouden van het uiteindelijke resultaat!
Met vriendelijke groet,
Stichting Inima
Sir Koolhof (secretaris/penningmeester)
info@inima.nl
Alle projecten worden gecontroleerd door onze (ook Nederlandse) mensen ter plaatse!
Inima is het Roemeense woord voor ‘hart’. Stichting Inima stelt zich ten doel de allerarmsten in Roemenië (in en rond Lipova) te ondersteunen met geld en goederen. Onze stichting werkt met sponsoren die een gezin of student steunen en met donateurs die eenmalig of regelmatig een bedrag overmaken. Meer info vindt u op: www.inima.nl
Eén van onze sponsoren is de familie Benjamins. Zij zijn in 2007 in Roemenië geweest om hun ‘eigen’ gezin te bezoeken en vooral ook om met eigen ogen te aanschouwen hoe men daar leeft.
In zijn jongere jaren was Henk Benjamins prof wielrenner. We hebben het hier over de tijd van Jan Jansen en Joop Zoetemelk. Henk was zelfs gedurende een aantal jaren het ‘slapie’ van Joop.
Betrokken als Henk is bij onze Roemenië-zaak, heeft hij besloten in mei 2009 een sponsor fietstocht naar Roemenië te maken. Met andere woorden: Henk fietst de circa 2000 km naar Lipova in Roemenië en rekent er op dat particulieren en bedrijven hem willen sponsoren voor de goede zaak. Dit kan door een (eenmalig) bedrag over te maken of een sponsoring van één of meer eurocenten per gefietste kilometer.
De besteding van de gelden hangt af van de opbrengst van deze actie. We denken bv aan:
- water aanleggen bij gezinnen die ver moeten lopen naar een waterput
- elektra laten aansluiten bij gezinnen die geen stroom hebben
- geld beschikbaar stellen voor het opknappen van huisjes
- het ‘eigen’ gezin van Henk woont in een kippenhok - met circa € 15.000,00 zijn ze geholpen aan een huis
Tevens zullen - indien nodig en mogelijk - exploitatie tekorten van een weeshuis worden aangevuld. Dit weeshuis staat in de stad Arad en wordt geleid door de Nederlandse Anna en haar Roemeense man Cornel. Deze mensen leveren fantastisch werk en zijn daarnaast ook werkzaam voor Stichting Inima.
100% van de opbrengst van deze sponsortocht wordt besteed aan één of meer voornoemde projecten!
Wilt u meedoen en Henk Benjamins sponsoren bij zijn ‘eenzame’ fietstocht? U kunt uw bijdrage storten op rekeningnummer 67.87.79.708 van Stichting Inima, onder vermelding van ‘sponsor Benjamins’. Natuurlijk kunt u ook contact met ons opnemen voor meer informatie.
En vanzelfsprekend wordt u op de hoogte gehouden van het uiteindelijke resultaat!
Met vriendelijke groet,
Stichting Inima
Sir Koolhof (secretaris/penningmeester)
info@inima.nl
Alle projecten worden gecontroleerd door onze (ook Nederlandse) mensen ter plaatse!
Sir Koolhof uit Hoogeveen (20-09-08)
Ik laat je even weten dat ik heb genoten van je bijdrage aan de uitzending van Amsterdam FM op 10 juli. jl. Als wielerfan hing ik aan je lippen.
De Wielerexpress die je me cadeau gaf, heb ik al voor de helft uitgelezen en genoten van de verhalen. Het leuke is dat ik als jongetje vroeger woonde naast een amateurrenner - Janus Verhoeven, lid van de Hoekse renners. Janus was bevriend met Jo de Roo, die regelmatig over de vloer kwam. Hetzelfde geldt voor Cees Pellenaars en Gerben Kastens.
Ik hoop dat je nog vele nummers van Wielerexpress mag uitgeven. Groeten ook aan je aardige vrouw.
De Wielerexpress die je me cadeau gaf, heb ik al voor de helft uitgelezen en genoten van de verhalen. Het leuke is dat ik als jongetje vroeger woonde naast een amateurrenner - Janus Verhoeven, lid van de Hoekse renners. Janus was bevriend met Jo de Roo, die regelmatig over de vloer kwam. Hetzelfde geldt voor Cees Pellenaars en Gerben Kastens.
Ik hoop dat je nog vele nummers van Wielerexpress mag uitgeven. Groeten ook aan je aardige vrouw.
Jan de Geus uit Amsterdam (15-07-08)
Beste meneer Zomer,
U weet het wielervirus plezierig te verspreiden.
Met veel enthousiasme lees ik uw werk !
Misschien nog eens tot ziens.
Groet,
Jenning
U weet het wielervirus plezierig te verspreiden.
Met veel enthousiasme lees ik uw werk !
Misschien nog eens tot ziens.
Groet,
Jenning
Jenning Huizenga uit Franeker (06-07-08)
Jan, van harte beterschap en hopelijk weer snel op de fiets, en aan het schrijven.
Ik heb laatst gehoord dat Toine vande Bunder in Limburg woont.
Richting Sittard of zo, maar in Ijzendijke of omgeving zullen ze wel meer weten.
Zou leuk zijn een gesprekje met deze Zeeuws vlaming, schijnt erg terug getrokken te leven, doe je best zou ik zeggen.
Ik heb laatst gehoord dat Toine vande Bunder in Limburg woont.
Richting Sittard of zo, maar in Ijzendijke of omgeving zullen ze wel meer weten.
Zou leuk zijn een gesprekje met deze Zeeuws vlaming, schijnt erg terug getrokken te leven, doe je best zou ik zeggen.
peter uit Den Hout (11-06-08)
Beste Jan,
Ik wens je een spoedig herstel toe en hoop dat je gauw weer de ketting strak kan houden. Zelf ben ik tot nu toe wat valpartijen betreft de dans aardig ontsprongen op een gebroken schouderblad en een gescheurd oor (aangenaaid door een kundig plastisch chirurg!!). Wielrenners zijn niet kapot te krijgen en gaan altijd door!! Ik zie je van de zomer op Sloten, kunnen we nog eens lekker ouwehoeren bij een pijpje bier.
Dick
Ik wens je een spoedig herstel toe en hoop dat je gauw weer de ketting strak kan houden. Zelf ben ik tot nu toe wat valpartijen betreft de dans aardig ontsprongen op een gebroken schouderblad en een gescheurd oor (aangenaaid door een kundig plastisch chirurg!!). Wielrenners zijn niet kapot te krijgen en gaan altijd door!! Ik zie je van de zomer op Sloten, kunnen we nog eens lekker ouwehoeren bij een pijpje bier.
Dick
Dick Doornik uit Hippolytushoef (23-04-08)
Terug | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | Verder
Een prachtig boekje,Jan!!Mijn complimenten!!
Alleen de berichten,die ik elders lees,en op pagina 2 ontdek,dat dit je laatste W.E. zou zijn:"Het is gedaan"!
Hopelijk zal je inspiratie om woorden op papier te zetten,toch weer de overhand krijgen en kunnen we toch nog van een volgende uitgave genieten!?
Harry Hermkens uit Meerlo (15-02-09)