Wielerexpress

Wielerexpress 2008

In zijn nieuwste editie van Wielerexpress
lijkt Jan Zomer zich af te vragen
hoe lang hij het nog kan volhouden:
‘Ieder jaar weer wordt verwacht dat in
Wielerexpress een Hoofdfiguur de arena
betreedt. Vrijwel alle renners die
daarvoor in aanmerking komen, zijn
reeds aan bod geweest, of zijn inmiddels
overleden. Dat kan dus voor een
probleem gaan zorgen.’ Vóór hij bij
Jean Nelissen op bezoek ging, verzuchtte
Zomer ook al wat er nog over
deze verslaggever geschreven kon worden.
Wat mij betreft had hij zich een retourtje
Maastricht kunnen besparen,
want Nelissen laat zien dat hij nog
steeds als de beste rookt en drinkt,
maar verder heeft hij niets meer te vertellen.
Toen ik aan deze 29e editie begon,
had ik regelmatig een gevoel van
déjà vu. Wéér een verhaal over Wilco
Zuijderwijk en ook een vervolgverhaal
met Tiemen Groen, plus een herhaling
van het interview met Boogerd uit 1994.
Ik voelde me dan ook enigszins teleurgesteld,
maar toen had ik nog niet het
omslagverhaal Avonturen in Lombardije
gelezen, een dubbelportret van Jo
de Roo en Thomas Dekker. Eigenlijk
wilde Zomer een reportage maken rond
het afscheid van Boogerd in de Ronde
van Lombardije. Dat ging dus niet door
en voor elke journalist zou dat einde
verhaal betekend hebben, maar niet
voor Zomer. Die ging met een chauffeur,
fotograaf en Jo de Roo naar het
hotel in Varese waar de Rabo-ploeg met
Thomas Dekker bivakkeerde. De Roo
won de Ronde van Lombardije in 1962
en in ’63, en voor deze Wielerexpress
beklom de Zeeuw 45 jaar na dato nog
éénmaal de beruchte Muur van Sormano.
Als Zomer in een cafeetje een
oude Italiaan er op wijst dat Jo de Roo
in datzelfde café zit, denkt de Italiaan
met een verschijning van de heilige
Maagd Maria van doen te hebben. Een
half uur lang blijft de Italiaan met open
mond voor zich uit zitten staren. Dit
verhaal maakt Wielerexpress in één
klap goed, maar het verhaal van Henk
Faanhof mag er ook zijn. Dat wil zeggen:
niet zozeer het verhaal over deze
laatste der Mohikanen uit de jaren’50
als wel de foto’s uit diens privé verzameling,
waarover Zomer mocht beschikken.
En dan nog dit: je kunt beter
maar geen ruzie met Zomer krijgen,
want dan ben je nog niet klaar. Dat ondervindt
Frank van Veenendaal, ex-renner
en nu bestuurslid van de KNWU,
weer eens in deze wisselvallige editie
van Wielerexpress… (WK)

Wielermagazine